Glixelli (Glikseli) Wojciech (1841–1882), działacz polityczny 1863 r. Ur. w Sandomierzu z ojca Wojciecha, sędziego Trybunału Kieleckiego (zm. 1844), i Marianny z Więckowskich. Wyższą szkołę realną ukończył w Kielcach, następnie uczęszczał na Wydział Architektury Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie. Tu zetknął się z kołami spiskowców młodzieży warszawskiej i przez nich został wciągnięty do roboty konspiracyjnej «czerwonych». G. brał czynny udział w radykalnym Komitecie Ocalenia Publicznego, inspirowanym przez W. Lempkego, L. Chmurzyńskiego i J. Wernickiego, celem obalenia «kwietniowego» powstańczego Rządu Narodowego, reprezentującego poglądy umiarkowane. Utworzony po przewrocie kompromisowy Rząd Narodowy «Czerwcowy» (z początkiem czerwca 1863 r.) upadł jednak po kilku dniach (9 VI) wobec żądań Komitetu Ocalenia Publicznego i kontroli prac rządu. Rząd czerwcowy pozostawił wprawdzie władzę Komitetowi, okazało się jednak, że Komitet nie dorósł do tego zadania. Gdy Karol Majewski utworzył przy poparciu Waszkowskiego nowy rząd, G. zabrał kasę powstańczą, nie chcąc jej wydać nowemu rządowi, i dopiero pod presją zwrócił całą gotówkę. Ponieważ rząd Majewskiego był uważany przez członków Komitetu Ocalenia Publicznego za kontrrewolucyjny, przeto postanowiono go obalić; w decyzji tej G. wziął czynny udział. Kiedy atoli wyłoniony z Komitetu Trybunał Rewolucyjny wydał na Majewskiego wyrok śmierci, policja Rządu Narodowego aresztowała w sierpniu głównych przeciwników Rządu, m. i. i G-ego. Skazano ich na wygnanie z Warszawy, do której jednak wkrótce powrócili, by dalej prowadzić akcję skierowaną przeciw Majewskiemu. Doprowadziło to wreszcie do upadku rządu Majewskiego na rzecz «czerwonych», do których należał i G. Niedługo później G. został aresztowany przez władze carskie i osadzony w cytadeli, gdzie mimo długotrwałego śledztwa nic nie wyjawił i po roku z braku dowodów został zwolniony. W więzieniu oślepł na jedno oko. Będąc stale pod nadzorem policyjnym zarabiał po wyjściu z więzienia jako nauczyciel po dworach prywatnych na wsi, a potem jako prywatny urzędnik. Zmarł 17 III 1882 r. Ożeniony był z Heleną z Chrzanowskich, siostrą Pawła (zob.), z którą miał syna Stanisława, profesora Uniw. Pozn.

Dobrowolski F., Dwie chwile z istnienia Rządu Narod., „Dzien. Pozn.” 1868 nr 180–214; [Przyborowski W.], Z.L.S., Dzieje roku 1863, Kr. 1899 II 491 i n., IV 49 i n., 70, V 134 i n.; Rudzka W., Karol Majewski w l. 1859–64, W. 1937, Rozpr. Hist. Tow. Nauk. Warsz., XVII; – Giller A., Historia powstania narodu pol., Paryż 1870–1871; Janowski J. K., Pamiętniki o powstaniu styczniowym, Lw. 1923, W. 1925, 1931 II 2, 4–6, 16, 174; – Informacje syna, prof. St. Glixellego.

Red.